ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΤΥΛΙΞΗΣ ΠΑΛΕΤΩΝ ΜΕ STRETCH FILM

Mε τον όρο «μηχανήματα έργου» νοούνται όλα τα σταθερά ή / και μηχανοκίνητα/ ηλεκτροκίνητα οχήματα, όπως εκσκαφείς, ανυψωτικά περονοφόρα μηχανήματα παντός τύπου (όπως τύπου ΚΛΑΡΚ), βαριά μηχανήματα, γερανοί και άλλα συναφή.

Οι κυριότεροι κίνδυνοι που συνδέονται με τη χρήση των μηχανημάτων έργου αφορούν σε κακό χειρισμό, δύσκολη ή απαιτητική εργασία, χρήση μη κατάλληλου εξοπλισμού, κακή συντήρηση ή πλημμελής /ελλιπής επίβλεψη.

Η ασφαλιστική εταιρεία καλείται να ασφαλίσει και να αποκαταστήσει βλάβες στα ίδια τα μηχανήματα έργου (εξοπλισμός),καθώς επίσης και σωματική βλάβη ή/ και υλική ζημιά που τυχόν προκληθεί σε τρίτο πρόσωπο από τη χρήση ως εργαλείων των μηχανημάτων έργου ή και από την κυκλοφορία ως οχημάτων.

Τι προβλέπεται Ειδικά για τα Μηχανήματα Έργου κατά την χρήση εντός του χώρου εγκατάστασης της Εφοδιαστικής;

Με τη διάταξη του άρθρου 16 παρ. 2 του Ν. 4302/2014 (ΦΕΚ Α ́225/8.10.2014) προβλέφθηκε για ορισμένα μηχανήματα έργων (ήτοι τα ηλεκτροκίνητα ή μηχανοκίνητα ανυψωτικά περονοφόρα μηχανήματα παντός τύπου, όπως τύπου ΚΛΑΡΚ που εμπίπτουν στην ειδικότητα 2 -εργασίες ανύψωσης και μεταφοράς φορτίων -σύμφωνα με την 1032/166/5.3.2013 (Β ́ 519) Υπουργική Απόφαση) ότι δεν υφίσταται υποχρέωση έκδοσης άδειας κυκλοφορίας και κυκλοφορίας με πινακίδα αριθμού κυκλοφορίας, εφόσον δεν προορίζονται για κυκλοφορία, αλλά αποκλειστικά για χρήση εντός του χώρου εγκατάστασης της Εφοδιαστικής (Logistics).
Η ως άνω διάταξη ρυθμίζει μόνον θέματα που αφορούν στην έκδοση άδειας κυκλοφορίας και πινακίδων κυκλοφορίας για τα συγκεκριμένα μηχανήματα έργων, ενώ δεν εξετάζει ούτε θίγει ρητά ζητήματα που άπτονται της ασφάλισης των εν λόγω μηχανημάτων έργων.
Παρ’ όλα αυτά και λόγω της πρόβλεψης για μη χορήγηση άδειας και πινακίδας κυκλοφορίας, η εν λόγω ρύθμιση έχει ερμηνευθεί από το σύνολο των ιδιοκτητών των μηχανημάτων έργων ότι συνεπάγεται παράλληλα και απαλλαγή από την υποχρέωσή τους να συνάπτουν την υποχρεωτική ασφάλιση για την κάλυψη της αστικής ευθύνης τους που απορρέει από την κυκλοφορία των εν λόγω μηχανημάτων έργου ως οχημάτων κατ’ εφαρμογή του Ν.489/1976
περί υποχρεωτικής ασφάλισης οχημάτων.
Η εν λόγω ωστόσο ερμηνεία εκτιμάται ότι βρίσκεται σε δυσαρμονία και αντίθεση με την ισχύουσα σε εθνικό αλλά και ενωσιακό επίπεδο νομοθεσία και νομολογία περί υποχρεωτικής ασφάλισης οχημάτων. Ταυτόχρονα η ερμηνεία αυτή εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους για τα ίδια τα θύματα τροχαίων ατυχημάτων που λαμβάνουν χώρα εντός των εγκαταστάσεων της επιχείρησης, καθ’ όσον θα εμπλέκονται σε ατύχημα που θα έχει προκαλέσει ανασφάλιστο όχημα.

Πιο συγκεκριμένα, ο Άρειος Πάγος ερμηνεύοντας τις διατάξεις του Ν.489/1976 περί υποχρεωτικής ασφάλισης οχημάτων (Αποφάσεις 426/2015 ΑΠ, 504/2012 ΑΠ, 492/2012 ΑΠ), έχει επανειλημμένως αξιολογήσει ως κριτήριο τον τρόπο χρήσης του οχήματος τη στιγμή του ατυχήματος προκειμένου να αποφανθεί εάν το ατύχημα που προκαλείται από ένα μηχάνημα έργου, ακόμα και εντός της εγκατάστασης της επιχείρησης, οφείλεται στην κυκλοφορία του ως οχήματος(και επομένως δέον να καλύπτεται με υποχρεωτική ασφάλιση αστικής ευθύνης οχημάτων του ν.489/1976 ) ή στη λειτουργία του ως εργαλείου(οπότε δεν καλύπτεται από την υποχρεωτική ασφάλιση οχήματος).
Έτσι, με την Απόφαση 426/2015 του Αρείου Πάγου κρίθηκε ότι ατύχημα που προκλήθηκε εντός του αύλειου χώρου φορτοεκφορτώσεων επιχείρησης, κατά την κίνηση ανυψωτικού μηχανήματος που μετέφερε εμπορευματοκιβώτιο στο χώρο αποθήκευσης της επιχείρησης, θα πρέπει να καλυφθεί από την υποχρεωτική ασφάλιση οχήματος, καθώς το ατύχημα έλαβε χώρα σε ιδιωτικό μεν χώρο (αύλειος χώρος –εγκατάσταση επιχείρησης) που είναι όμως προσιτός σε κάποιο αριθμό προσώπων που δικαιούνται να συχνάζουν σε αυτό (οδηγοί 8φορτηγών κ.λ.π.), ενώ κρίθηκε ότι το μηχάνημα έργου στην συγκεκριμένη περίσταση δεν λειτουργούσε ως εργαλείο (παρ’ ότι μετέφερε container), αλλά λόγω της κίνησής του προείχε η λειτουργία του ως oχήματος.
Η παραπάνω Απόφαση 426/2015 του Αρείου Πάγου καταδεικνύει συνεπώς με σαφήνεια ότι η χρήση μηχανημάτων έργου εντός της εγκατάστασης (ιδιωτικού χώρου) μίας επιχείρησης δεν απαλλάσσει τον ιδιοκτήτη του μηχανήματος έργου από την υποχρέωση ασφάλισής του για την ευθύνη που απορρέει από την κυκλοφορία του ως οχήματος σύμφωνα με το Ν.489/1976 περί υποχρεωτικής ασφάλισης οχημάτων.

Με δεδομένα τα ανωτέρω κρίνεται σκόπιμο οι ιδιοκτήτες μηχανημάτων έργου που προορίζονται για χρήση εντός του χώρου εγκατάστασης της Εφοδιαστικής (Logistics) να ενημερώνονται λεπτομερώς για τις ευθύνες που φέρουν τόσο για την κυκλοφορία των μηχανημάτων τους ως οχημάτων (ακόμα και εντός του χώρου της Εφοδιαστικής), όσο και για τη λειτουργία τους ως εργαλείων, καθώς και για τις καλύψεις που προσφέρει η ασφαλιστική αγορά για την πληρέστερη κατά το δυνατόν εξασφάλισή τους.

 

Άρθρο του Γιάννη Σαμολαδά – διευθύνων σύμβουλου της Truck Insurance για το SUPPLY CHAIN & LOGISTICS magazine– GREECE

 

Τι έγινε στο Γουίμπλετον?

Όταν εκείνο το βράδυ, στην καρδιά της καραντίνας έλαβα το μήνυμα από την φίλη μου Μαριλένα Αργυρού η οποία με ενημέρωνε ότι το Γουίμπλετον ήταν ασφαλισμένο και ότι θα πάρει αποζημίωση 140 εκατομμύρια, δεν
πίστευα ότι θα έρθει στιγμή να γράψω σχετικό άρθρο και να με φιλοξενήσει σε δικό της μέσο. Το θέμα μου ήταν να αναφερθώ στο risk management και τη διαχείριση των κινδύνων μέσα σε μία επιχείρηση. Δεν νομίζω, όμως, ότι
υπάρχει καλύτερο και πιο επίκαιρο παράδειγμα από αυτό του Γουίμπλετον και της διαχείρισης των κινδύνων που είχε κάνει με την προσθήκη στο ασφαλιστήριο, της κάλυψης της πανδημίας 17 χρόνια πριν, βάσει της οποίας θα
αποζημιωθεί με 140 εκατομμύρια.
Τι έκανε, λοιπόν, και τι αξία έχει για όλους εμάς; Αυτό που σίγουρα φαίνεται να έκανε είναι ότι είχε προσθέσει στο ασφαλιστήριο το ενδεχόμενο αναβολής του τουρνουά λόγω πανδημίας! Πώς σκέφτηκαν να ζητήσουν αυτή τη συγκεκριμένη
κάλυψη και μάλιστα 17 χρόνια πριν;
Είδαν οι διοργανωτές του την πανδημία να έρχεται ενώ κανένας άλλος δεν μπορούσε να τη δει;
Πηγαίνοντας πίσω στον χρόνο 17 χρόνια πριν, το 2002 βλέπουμε ότι τότε ο ιός Sars εξαπλωνόταν ραγδαία και απειλούσε τη διεξαγωγή του τουρνουά. Έτσι, έναν κίνδυνο που μέχρι εκείνη στιγμή ποτέ δεν τους είχε περάσει από το μυαλό, τον
αναγνώρισαν και πήραν μέτρα κάνοντας την απαραίτητη προσθήκη στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο. 17 χρόνια μετά φαίνεται ότι έκαναν μία εξαιρετική επένδυση καθώς τα 34 εκατομμύρια που έδωσαν σ’ αυτά τα 17 χρόνια έγιναν 140! (2 εκατομμύρια ετήσια ασφάλιστρα μόνο για την κάλυψη της πανδημίας).

Ποια είναι λοιπόν τα «μαθήματα» που μπορούμε να πάρουμε για το ασφαλιστήριο συμβόλαιο της δικής μας επιχείρησης;

Μάθημα 1ο: Όσο πλούσιος κι αν είναι κάποιος, όσο εύρωστη επιχείρηση και αν έχει, η ασφάλιση είναι must.

Μάθημα 2ο: Δεν υπάρχει ασφαλιστήριο συμβόλαιο που να καλύπτει τα πάντα. Το ασφαλιστήριο συμβόλαιο βοηθά να δημιουργηθεί ένα δίχτυ προστασίας. Όμως, το δίχτυ έχει τρύπες, άλλες μεγαλύτερες κι άλλες μικρότερες.

Μάθημα 3ο: Πάρτε αδιάβροχο και όχι ομπρέλα! Είναι καλύτερο να έχετε όσο πιο πολλές καλύψεις μπορείτε έστω και με μεγάλες απαλλαγές, ώστε να καλύπτεστε σφαιρικά. Το Γουίμπλετον έδινε 2 εκατομμύρια το χρόνο για 17 χρόνια και αποζημιώνεται τώρα με 140 εκατομμύρια.

Μάθημα 4ο: Το ασφαλιστήριο δεν είναι κόστος, είναι επένδυση. Πολλές φορές μοιάζει να είναι ένα αναπόφευκτο κόστος αλλά θα αποβεί σωτήριο όταν θα έρθουν τα δύσκολα. Η απόφασή των διοργανωτών του Γουίμπλετον να ασφαλίσουν το event για πανδημία δικαιώθηκε αφού αποζημιώθηκαν για τις απώλειες εσόδων από τα εισιτήρια και τα δικαιώματα των τηλεοπτικών καναλιών.

Μάθημα 5ο: Υπάρχει κάλυψη για τα πάντα, αρκεί να ζητηθεί και να πληρωθεί.

Καταρτίστε μία λίστα με τους κινδύνους που απειλούν την επιχείρησή σας.
Συζητήστε την με το σύμβουλό σας και ζητήστε να μάθετε το ασφάλιστρο. Είδαμε όλοι μας αυτόν τον καιρό την πανδημία ως απειλή, ας τη δούμε τώρα και ως μία ευκαιρία για αλλαγή του τρόπου σκέψης μας όσον αφορά στη διαχείριση των κινδύνων που μας απειλούν. Ο στόχος της ασφάλισης δεν είναι η εξάλειψη ενός κινδύνου αλλά να βοηθήσει την επιχείρηση να περιορίσει τις επιπτώσεις του.

Το Γουίμπλετον αποζημιώνεται με 140 εκατομμύρια αλλά η διοργάνωση έχασε συνολικά 250 εκατομμύρια…
Δεν θα πρέπει κανένας μας να νιώθει άσχημα που δεν είχε προβλέψει έναν τέτοιον κίνδυνο μιας και τα τμήματα risk management των μεγαλύτερων επιχειρήσεων του κόσμου δεν είχαν συμπεριλάβει στην πλειονότητα των risk
assessments που είχαν κάνει την πανδημία ως κίνδυνο.

Είναι σημαντικό κάθε επιχείρηση να αναπτύξει ένα πλάνο διαχείρισης της επιχειρηματικής συνέχειας (Business Continuity Management – BCM) έτσι ώστε να τη βοηθήσει να ανακάμψει όσο το δυνατόν γρηγορότερα από κάθε απρόοπτη ζημιά.

Γιάννης Σαμολαδάς, insurable risk manager and founder, TRUCK & CARGO INSURANCE, IRM

για την 15νθήμερη ηλεκτρονική έκδοση για τους επαγγελματίες των λειτουργιών και της εφοδιαστικής αλυσίδας “Operations Network”

© 2025 Truck Insurance Brokers Samoladas - Ασφάλιση Φορτηγού - All Rights Reserved